ABSTRACT

Govert Dwarshuis, coassistent

Zetmeel-jodiumtest: brugklasbiologie toegepast op de neurologie

ABSTRACT

Govert Dwarshuis, coassistent

Zetmeel-jodiumtest: brugklasbiologie toegepast op de neurologie

G Dwarshuis, BC Ter Meulen, CE Leurs, H Suliman

: Minor’s zetmeel-jodiumtest is een bruikbare test om (soms lastig objectiveerbare) anhidrose aan te tonen. Het is zo eenvoudig dat de proof-of-concept met aardappelen en joodoplossing in de brugklas wordt uitgevoerd.

Inleiding

Op de Stroke Unit van de afdeling Neurologie in OLVG, locatie West lag een 46-jarige man, opgenomen met een herseninfarct van het achterste stroomgebied. Hij had last van dubbelzien, draaiduizeligheid, slikklachten en de hik. Tijdens de visite viel mij iets bijzonders op: de linkerhelft van zijn gezicht was droog, terwijl de rechter gelaatshelft baadde in het zweet. De scheidingslijn lag precies in het midden. Neuroloog Bas ter Meulen raadde mij de zetmeel-jodiumtest aan om deze bevinding te objectiveren.

Methode

De zetmeel-jodiumtest, ook wel Minor’s test genoemd, werd in 1928 voor het eerst uitgevoerd door Victor Minor 1. De werking ervan berust op een kleurverandering die plaatsvindt wanneer zetmeel en jodium samen worden opgelost in water. Eerst wordt een joodoplossing aangebracht op het voorhoofd van de proefpersoon. Nadat deze is opgedroogd, wordt het zetmeel aangebracht. Na enige tijd wachten is er bij een positieve test een kleurverschil te zien. Het zetmeel-jodiummengsel dat wordt opgelost in het zweet van de proefpersoon krijgt een paarsblauwe kleur. Op het aangedane deel van de huid - dat geen zweetsecretie heeft - blijft het mengsel wit.

Resultaten

De test was positief: de patiënt bleek inderdaad een linkszijdige hemianhidrose te hebben. Bij nadere evaluatie werd links ook een miosis (vernauwde pupil) en ptosis (hangend bovenooglid) gevonden. Deze drie symptomen vormen samen een bekend neurologisch syndroom: het syndroom van Horner.

Conclusie Het syndroom van Horner is zo bekend, omdat er meerdere ziektebeelden aan ten grondslag kunnen liggen, waaronder een longtoptumor en een dissectie van de arteria carotis interna. Onze patiënt had een op MRI aangetoond infarct van de laterale medulla oblongata. Het syndroom van Horner vormt samen met de eerdergenoemde symptomen een typische presentatie hiervan. De aandoening wordt ook wel het syndroom van Wallenberg genoemd. Minor’s zetmeel-jodiumtest is een bruikbare test om (soms lastig objectiveerbare) anhidrose aan te tonen. Het is zo eenvoudig dat de proof-of-concept met aardappelen en joodoplossing in de brugklas wordt uitgevoerd.

Referentie:

1. Minor V. Ein neues Verfahren zu der klinischen Untersuchung der Schweissabsonderung. Deutsche Zeitschrift für Nervenheilkunde. 1928;101(1):302-8.

Dwarshuis G, Meulen BT, Leurs C, Suliman H. Teaching

NeuroImages: Starch-Iodine Test: A Colorful Tool for Objectifying Anhidrosis in Horner Syndrome. Neurology. 2021:10.1212/WNL.0000000000012597. Lees hier

Ook onderzoeksresultaten publiceren?

Deel dit artikel in je netwerk