VERPLEEGKUNDIGE AFSTUDEERPRIJS
Minder pijn met gebruik van kinesiotape?
Tijdens het verpleegkundig minisymposium won Mireille Bakker, verpleegkundig specialist op de SEH, de juryprijs voor haar afstudeeronderzoek. Zij zocht uit of het gebruik van kinesiotape (sporttape) voor pijnvermindering zorgt bij patiënten die op de SEH komen met een breuk in de schouder of een breuk/kneuzing van de ribben.
Judith Vocking
Waarom heb je voor dit onderwerp gekozen?
‘Schouder- en ribfracturen zijn hartstikke pijnlijk en worden behandeld met pijnstilling en een sling, omdat ingipsen niet mogelijk is. Toen ik in 2013 op de SEH van OLVG begon, werd aanvullend al kinesiotape gebruikt bij deze patiënten. Maar omdat er geen wetenschappelijk bewijs voor was, kreeg de ene patiënt het wel en de andere niet. Dat hing af van de voorkeur van de behandelaar of SEH-verpleegkundige. Mij intrigeerde dat en toen ik voor mijn opleiding tot verpleegkundig specialist een onderzoek moest doen, wist ik meteen dat het hierover zou gaan.’
Hoe heb je je onderzoek aangepakt?
‘Ik heb een randomised controlled trial (RCT) gedaan op de SEH en gipskamers van OLVG Oost en West. In totaal zijn 83 patiënten geïncludeerd met een ribfractuur of -contusie, claviculafractuur, AC-luxatie of proximale humerusfractuur. Door middel van loting werd de ene helft behandeld met pijnmedicatie en een sling. De andere helft kreeg aanvullend kinesiotape. De pijn werd drie keer gemeten: voordat de behandeling werd ingezet, 15 minuten na het wel of niet aanbrengen van de tape en na 4 dagen.’
Wat waren je bevindingen?
‘In beide groepen was na 15 minuten en 4 dagen een significante vermindering te zien in pijnscore. Maar op dag 4 was de pijnreductie voor patiënten die behandeld waren met kinesiotape significant groter dan bij de patiënten met alleen medicatie en sling.’
Hebben je resultaten geleid tot veranderingen op de werkvloer?
‘We hebben de uitkomsten van het onderzoek gecommuniceerd naar alle behandelaars en er zijn werkafspraken gemaakt. Mensen die het eerst niet gebruikten, doen dat nu vaak wel. Daarnaast is de tape opgenomen in een van de behandelprotocollen.’
Je hebt met dit onderzoek niet alleen deze prijs gewonnen, maar ook de landelijke VIOS afstudeerprijs. Hoe voelt dat?
‘Dat had ik natuurlijk niet verwacht. Maar het is ontzettend leuk om de erkenning te krijgen voor het harde werken dat we als team hebben gedaan. Want het is wel mijn onderzoek, maar zonder mijn collega’s van de SEH en gipskamer had ik het niet gered. In drie maanden tijd moest de inclusie rond zijn. We hebben dus als een dolle moeten werken.’
Ik heb begrepen dat deze pilotstudie een vervolg krijgt?
‘Dat klopt! Ik heb subsidie gekregen voor een vervolgstudie. We hebben nu alleen gekeken naar pijnreductie, maar we zijn bijvoorbeeld ook geïnteresseerd of er sprake is van een placebo-effect. Natuurlijk kun je zeggen ‘een effect is een effect, dus wat maakt het uit’, maar wil je een grotere groep overtuigen, ook buiten je eigen ziekenhuis, dan is het is van belang om dit te weten. Daarom gaan we hetzelfde onderzoek doen met een extra groep die een nep-tape krijgt. En ik ga de patiënttevredenheid meenemen. Uiteindelijk wil ik heel graag op dit onderwerp promoveren. Ik vond het doen van de pilotstudie al een feestje.’
VERPLEEGKUNDIGE AFSTUDEERPRIJS
Minder pijn met gebruik van kinesiotape?
Tijdens het verpleegkundig minisymposium won Mireille Bakker, verpleegkundig specialist op de SEH, de juryprijs voor haar afstudeeronderzoek. Zij zocht uit of het gebruik van kinesiotape (sporttape) voor pijnvermindering zorgt bij patiënten die op de SEH komen met een breuk in de schouder of een breuk/kneuzing van de ribben.
Judith Vocking
Waarom heb je voor dit onderwerp gekozen?
‘Schouder- en ribfracturen zijn hartstikke pijnlijk en worden behandeld met pijnstilling en een sling, omdat ingipsen niet mogelijk is. Toen ik in 2013 op de SEH van OLVG begon, werd aanvullend al kinesiotape gebruikt bij deze patiënten. Maar omdat er geen wetenschappelijk bewijs voor was, kreeg de ene patiënt het wel en de andere niet. Dat hing af van de voorkeur van de behandelaar of SEH-verpleegkundige. Mij intrigeerde dat en toen ik voor mijn opleiding tot verpleegkundig specialist een onderzoek moest doen, wist ik meteen dat het hierover zou gaan.’
Hoe heb je je onderzoek aangepakt?
‘Ik heb een randomised controlled trial (RCT) gedaan op de SEH en gipskamers van OLVG Oost en West. In totaal zijn 83 patiënten geïncludeerd met een ribfractuur of -contusie, claviculafractuur, AC-luxatie of proximale humerusfractuur. Door middel van loting werd de ene helft behandeld met pijnmedicatie en een sling. De andere helft kreeg aanvullend kinesiotape. De pijn werd drie keer gemeten: voordat de behandeling werd ingezet, 15 minuten na het wel of niet aanbrengen van de tape en na 4 dagen.’
Wat waren je bevindingen?
‘In beide groepen was na 15 minuten en 4 dagen een significante vermindering te zien in pijnscore. Maar op dag 4 was de pijnreductie voor patiënten die behandeld waren met kinesiotape significant groter dan bij de patiënten met alleen medicatie en sling.’
Hebben je resultaten geleid tot veranderingen op de werkvloer?
‘We hebben de uitkomsten van het onderzoek gecommuniceerd naar alle behandelaars en er zijn werkafspraken gemaakt. Mensen die het eerst niet gebruikten, doen dat nu vaak wel. Daarnaast is de tape opgenomen in een van de behandelprotocollen.’
Je hebt met dit onderzoek niet alleen deze prijs gewonnen, maar ook de landelijke VIOS afstudeerprijs. Hoe voelt dat?
‘Dat had ik natuurlijk niet verwacht. Maar het is ontzettend leuk om de erkenning te krijgen voor het harde werken dat we als team hebben gedaan. Want het is wel mijn onderzoek, maar zonder mijn collega’s van de SEH en gipskamer had ik het niet gered. In drie maanden tijd moest de inclusie rond zijn. We hebben dus als een dolle moeten werken.’
Ik heb begrepen dat deze pilotstudie een vervolg krijgt?
‘Dat klopt! Ik heb subsidie gekregen voor een vervolgstudie. We hebben nu alleen gekeken naar pijnreductie, maar we zijn bijvoorbeeld ook geïnteresseerd of er sprake is van een placebo-effect. Natuurlijk kun je zeggen ‘een effect is een effect, dus wat maakt het uit’, maar wil je een grotere groep overtuigen, ook buiten je eigen ziekenhuis, dan is het is van belang om dit te weten. Daarom gaan we hetzelfde onderzoek doen met een extra groep die een nep-tape krijgt. En ik ga de patiënttevredenheid meenemen. Uiteindelijk wil ik heel graag op dit onderwerp promoveren. Ik vond het doen van de pilotstudie al een feestje.’
Deel dit artikel in je netwerk