Bij blootstelling aan kou vernauwen de bloedvaatjes vlakbij de huid. Zo blijft de lichaamskern zo warm mogelijk. Een gevolg van de vernauwing is reflexmatig ook dat je in beweging komt, zodat er meer warmte wordt geproduceerd. Daarnaast start je al na enkele minuten met rillen om warmer te worden. Wat betreft adaptatie is te verwachten dat de bloedvaten van mijn huid steeds effectiever en sneller samenknijpen. Ook gaat mijn ruststofwisseling omhoog om de interne kachel alvast lekker op te stoken.

Het heeft dus zin om me nu al enkele uren per dag in een koude klimaatkamer te laten opsluiten. Maar ja, je kent het wel, druk druk. Ach, ik bibber me aankomende winter wel weer gewoon dat latje trappen door. Een extra joggingbroek, een warme kruik onder m’n jas en een sint-bernard mee met glühwein om z’n nek voor de echt lastige momenten. Laat die wind maar lekker blazen uit het oosten. Als ie mijn bal maar net dat ene zetje meegeeft, zodat ie perfect op de lat belandt. Beetje competitie in de kou, dáár warm je pas van op.